Wereldgebedsdag 2024
de Geschiedenis
Geschiedenis
De regio is getuige geweest van de invasie van verschillende machten door de geschiedenis heen, waaronder de Assyriërs (8e eeuw v. Chr.), Babyloniërs (ca. 601 v. Chr.), Perzen (539 v. Chr.), Grieken (330 v. Chr.), en Romeinen (63 v. Chr.).
Jezus werd geboren tijdens dit tijdperk van Romeinse overheersing en werd gekruisigd door een onheilige alliantie tussen politieke en religieuze autoriteiten.
In de 16e eeuw, viel het Ottomaanse Empirede regio binnen en regeerde tot het einde van de Eerste Wereldoorlog.
In het midden van de Eerste Wereldoorlog, is er een brief gestuurd door Lord Arthur James Balfour (de Britse buitenlandse secretaresse) aan Lionel Walter Rothschild (een leider van de Engels-Joodse gemeenschap). Deze brief werd bekend als The Balfour Verklaring van 1917, en verklaard dat de Britten toestemming voor een eigen staat voor de Joden in Palestina. In de brief stond het echter duidelijk vermeld dat de rechten van niet-joodse gemeenschappen in Palestina zouden moeten zijn gerespecteerd.
De steun voor het creëren van een thuisland voor de Joden in Palestina was toegenomen na het einde van de Tweede Wereldoorlog grotendeels vanwege de holocaust. Wanneer de Britten aankondigden dat ze zouden vertrekken, hebben de Verenigde Naties een verdelingsplan in 1947 opgesteld die tijdens de Algemene Vergadering als resolutie 181 werd aangenomen. Deze riep op tot de oprichting van twee onafhankelijke staten (Palestina en Israël), evenals een speciale internationale status voor de stad Jeruzalem. Hoewel de VN sprak over twee staten, bestaat er tot op de dag van vandaag geen soevereine Palestijnse staat.
Verlies van Palestijns land vanaf 1947
Spanningen tussen Israël en zijn buren escaleerden en in juni 1967 lanceerde Israël een preventieve aanval. De impact van deze Zesdaagse Oorlog was dramatisch, en de effecten zijn nu nog steeds voelbaar. Palestijnen noemen deze oorlog de Naksa, of de 'tegenslag'. In slechts zes dagen nam het Israëlische leger de Sinaï en de Golanhoogten in, evenals bezet Oost-Jeruzalem, de West Bank en Gaza.
In 1967, toen Israël de Palestijnse gebieden annexeerde, werd de regio de West Bank genoemd omdat het aan de Westelijke Jordaanoever lag. Na de Oslo-akkoorden van 1993-1995, werd de Westelijke Jordaanoever verdeeld in gebieden A, B en C.
Een van de dagelijkse uitdagingen voor de Palestijnen is de beperking van beweging op eigen land. Om te reizen tussen een van de gebieden op de Westelijke Jordaanoever, moeten Palestijnen langs controleposten.
Per 31 juli 2019 hebben 138 van de 193 lidstaten van de Verenigde Naties Palestina als staat erkend, en de Palestijnse vlag wappert nu buiten bij de Verenigde Naties.